Uniwersalność pod kątem lokalizacji w przestrzeniach miast, różnych użytkowników oraz dostosowywanie się do zapotrzebowania, to główne cechy które powinna posiadać ławka przystankowa.
Główną inspiracją była dla nas dynamika współczesnego miasta, które cały czas jest w ruchu, niekiedy sprawiając że widzimy tylko smugi poruszających się świateł.
Przeanalizowaliśmy optymalne typy siedzisk i ich wysokości w zależności od konkretnej grupy wiekowej. Pomimo tego, że zwykła standardowa ławka z oparciem jest uniwersalnym rozwiązaniem, dostawienie dodatkowych typów siedzisk, takich jak przysiadka, czy siedzisko zwiększa komfort oczekiwania.
W szczególności osobom starszym, nie zawsze jest wygodnie siadać na ławce, z uwagi na późniejszy problem ze wstaniem. Te osoby, jeszcze w przypadku kiedy czas oczekiwania nie jest zbyt długi, wolą pozostać w pozycji stojącej pomimo że nie jest ona dla nich najbardziej komfortowa. Rozwiązaniem jest usytuowane wyżej niż ławka siedzisko, o które można się oprzeć pozostając w pozycji pionowej, ale podpierając się o nią.
Innym sposobem w szczególności dla ludzi w wieku 18-60 lat jest zastosowanie przysiadki, która pozwala na chwilowe oparcie się w trakcie oczekiwania na środek transportu.
Mając w opracowaniu 4 typy siedzisk postanowiliśmy je ułożyć w dynamiczną kompozycję z uwzględnieniem lokalizacji przystanku i w związku z tym danego zapotrzebowania konkretnej, przeważającej w tym miejscu grupy wiekowej – tak powstała nasza ławka przystankowa.
Tak więc, lokalizacja przystanku w pobliży szkoły wymaga zainstalowania w niej większej ilości siedzisk z oparciem. W centrach miast, przystanek powinien posiadać większą ilością przysiadek. Natomiast w okolicach gdzie mieszkają w większości osoby starsze, lub zlokalizowane są dla nich usługi przystanki powinny być wyposażone w większą ilość podwyższonych siedzisk.
Podążanie za potrzebami, zwiększanie komfortu i indywidualizacja jest kluczem do zwiększenia popularności komunikacji publicznej.